Transport Layer Security- podstawowe informacje

 Transport Layer Security (TLS) to protokół zapewniający bezpieczną komunikację w sieci komputerowej. Stosowany jest w celu zapewnienia, że wrażliwe informacje przesyłane pomiędzy dwoma urządzeniami pozostają poufne i nie mogą być przechwycone lub naruszone przez nieupoważnione osoby. TLS jest powszechnie stosowany w Internecie do zabezpieczania komunikacji między serwerami internetowymi a przeglądarkami internetowymi i jest niezbędnym elementem handlu elektronicznego, bankowości internetowej i innych transakcji internetowych, które wymagają bezpieczeństwa i prywatności. TLS został opracowany jako następca protokołu Secure Sockets Layer (SSL), który został stworzony przez firmę Netscape w połowie lat 90. Pierwsza wersja TLS, TLS 1.0, została wydana w 1999 roku i została zaprojektowana w celu wyeliminowania luk i ograniczeń SSL. Od tego czasu wydano kilka nowszych wersji TLS, w tym TLS 1.1, TLS 1.2 i TLS 1.3. TLS wykorzystuje kombinację algorytmów kryptograficznych do zapewnienia bezpieczeństwa, w tym szyfrowanie symetryczne, szyfrowanie asymetryczne i podpisy cyfrowe. Kiedy dwa urządzenia nawiązują połączenie TLS, najpierw negocjują algorytmy szyfrowania i klucze kryptograficzne, których będą używać do zabezpieczenia komunikacji. Ten proces negocjacji nazywa się TLS handshake i obejmuje kilka kroków, które mają na celu zapewnienie, że obie strony są tym, za kogo się podają i że zgadzają się na parametry szyfrowania.
Po zakończeniu uścisku dłoni urządzenia używają szyfrowania symetrycznego do szyfrowania i odszyfrowywania danych, które są przesyłane między nimi. Szyfrowanie symetryczne wykorzystuje jeden tajny klucz, który jest współdzielony przez oba urządzenia, i służy do szyfrowania i odszyfrowywania danych w sposób wydajny obliczeniowo i bezpieczny.
Oprócz szyfrowania symetrycznego, TLS wykorzystuje również szyfrowanie asymetryczne w celu zapewnienia dodatkowego bezpieczeństwa. Szyfrowanie asymetryczne wykorzystuje parę kluczy, jeden publiczny i jeden prywatny, które są używane do szyfrowania i odszyfrowywania danych. Klucz publiczny jest udostępniany każdemu, kto musi zaszyfrować dane dla urządzenia, natomiast klucz prywatny jest utrzymywany w tajemnicy i używany przez urządzenie do odszyfrowania danych, które zostały zaszyfrowane kluczem publicznym. Podpisy cyfrowe są również wykorzystywane w TLS do zapewnienia uwierzytelniania i integralności. Podpis cyfrowy to schemat matematyczny, który służy do weryfikacji autentyczności i integralności wiadomości. Jest on tworzony przy użyciu klucza prywatnego urządzenia i może być weryfikowany przy użyciu odpowiedniego klucza publicznego. Jedną z głównych zalet TLS jest to, że zapewnia szyfrowanie end-to-end, co oznacza, że dane są szyfrowane na urządzeniu nadawcy i odszyfrowywane tylko na urządzeniu odbiorcy. Dzięki temu dane są chronione podczas całej podróży przez sieć i nie mogą być przechwycone ani odczytane przez nikogo innego. Dodatkowo TLS zapewnia uwierzytelnianie, które gwarantuje, że urządzenia komunikują się z zamierzonymi stronami i że dane nie zostały naruszone podczas transmisji. TLS jest szeroko stosowany w Internecie do zapewnienia bezpiecznej komunikacji pomiędzy serwerami WWW a przeglądarkami internetowymi. Gdy użytkownik odwiedza stronę internetową wykorzystującą TLS, jego przeglądarka nawiązuje połączenie TLS z serwerem internetowym, a wszystkie dane przesyłane między tymi dwoma urządzeniami są szyfrowane i uwierzytelniane. Dzięki temu wrażliwe informacje, takie jak hasła, numery kart kredytowych i inne dane osobowe, pozostają poufne i bezpieczne.

TLS jest również używany w innych aplikacjach, które wymagają bezpiecznej komunikacji, takich jak poczta elektroniczna, komunikatory internetowe i wirtualne sieci prywatne (VPN). W tych zastosowaniach TLS jest używany do szyfrowania i uwierzytelniania danych, które są przesyłane między urządzeniami, zapewniając, że komunikacja jest prywatna i bezpieczna.
Pomimo wielu zalet, TLS nie jest niezawodny i wciąż jest podatny na ataki. Na przykład, napastnicy mogą próbować przechwycić komunikację i ukraść klucze kryptograficzne, co pozwoliłoby im odszyfrować przesyłane dane. Aby złagodzić te zagrożenia, implementacje TLS muszą być starannie zaprojektowane i skonfigurowane, aby zapewnić bezpieczeństwo.